İmam-ı Cafer-i Sadık Hz.”leri, yolda giderken, bir rahibin ibadethanesini gördü. Aklına, gidip rahibe nasihat edeyim, belki müslüman olur, diye geldi. İbadethanenin kapısına geldi. Kapı kapalıydı. Seslendi. Rahib cevap verip, biraz sonra kapıyı açtı, İmam-ı Cafer-i Sadık içeri girdi ve rahibe sordu :
Cevap verdiğin zaman, niçin kapıyı açmadın ?
Senin sesini duyunca, kalbime bir heybet geldi.. Korktum. Kalktım, önce bir abdest aldım. Çünkü Tevrat”ta, bir kimseden yahut bir şeyden korkan, abdest alsın o zaman ona bir kimse kötülük yapamaz diye okumuştum. Bunun için kapıyı açmakda biraz geciktim.
Cafer-i Sadık, rahipten bu sözleri duyunca şaşırdı. Ona İslamı anlattı. Rahibin kalb gözü açıldı, orada, müslüman olmak arzusu çoğaldı ve hemen “Kelime-i Şahadet” getirerek müslüman oldu.
İşte bu, abdest almanın sebep olduğu bir kurtuluştu Hem de sonsuz kurtuluş!…
RABBİM BİZLERİ YANINA MÜSLÜMAN OLARAK ŞAHADET GETİREREK ALSIN İNŞAALLAH.
(ToKyO tarafından editlendi...)